Хайҷы паза Поэт — айтыс алны.
Амды сын чоохтың азығын хахтап,
Пурунғылар хуйағын хыймырадып,
Хайда полза ээн-аастазын сулғап,
Пастапчабыс чозахти айтыс чоох!
Кемнiң ырых арали салылғаны хоох
Чуға полза, мынаң мындар парбаңар:
Хайҷы чайаачы алыбы-тӱменi
Паза пiрсi илбеенең сығызар!
Талбах чӱрек кiстеенiн тығырар,
Чара тартар! Хайда полза – чуғар: (310)
Хала парзар иб ээлiг чалғызааннаң –
Посуда тасхахтары сыңырир,
Чатхан полза, хылларынаң тартхлир,
Уйғу пирбин чiг сағыснаң сасхлир:
Нимезi полҷаң, йастразы пу… соолған?!
Хайҷы, Поэт — Хан Тигiр палалары,
Тайма чирнiң илҷi оңдай хуллары –
Сӧл чазы чирде сағыстар тарадып,
Ӧңнiг-сiлiг сӧс хоостарға путхадып,
Чуртас чоллары тартылған iстернең, (320)
Чатхан хыллары алығын алғи,
Нымах ызиин киптебiсче чӱзерлеп! —
Чох полғанға тын хабынын суғар,
Полбаанынға полғанын таптырар,
Читi хылны читонынаң хадар,
Читi кӱннi читонға читiрер,
Сӱрмес полза, алтоннаң сiлiглир.
Талбах атты талбағынаң толғир –
Хырдаң хырға чир ойызы iзиин
Толғадып, кил, хостозынаң парир!… (330)
Поэт, Хайҷы… алай хайҷы-поэт,
Олаңай ла сӧстер ойназы, — тирзер,-
Че Тиңiсче ызладылза сонет,
Хайҷы кӧңнiн ил хабын даа хассар,
Он тӧрт строкаҷа сӧлiнген хоос чолын,
Хостап-сӱрiзiп аарда даа таппассар!
Шекспирни бе, Петраркани ползын,-
Хайҷының аазынаң чир дее чухтыр полбассар!..
Нимезе, артых чооғымны тохтадып,
Илбек пiр соң тартыс киреен саларда – (340)
Хайҷы Поэттең тоғыр айтызарда,
Мин дее, таңмалап кил, кӧг алығын алчам:
Чорт парчатхан кӱр-ямбымнаң тӱзiп,
Ат алыстырып, чорығынаң позып,
Пасха кӧгнең узаратчам романымны –
Илбектiг Дантенiң дее хобылын тастап!