***
Кӧрдек, Леонардо! Мин дее
Ӱтеертініп ойнаҷах синінде
Ноо даа кибелізімні іскердең
Чазарым кидер… Олғанахтар ам
Чуғаҷах сиирліг компьютерні ходырып,
Ызых па, узах па чон сизігін
Таңмалап тапсағларны підір аймаанаң
Сиглепче Хан Тигір чозахтары изін!
Кирек полза… парчан даа игірнің
Суртлаа-пазығлары киптелгенін
Тохар даа турғызып, толғалдырып,
Тимір миисче сӱрер… хайдар даа!
Че ноо кирек мағаа, Поэтке,
Артығы чох туйух оңдайны,
Хати-хати алыхтана, тоғландырып,
Кӧтенеегі кӧк когіскееҷекнең
Халын чағ-чаны пар кӧгіс кӧӧмде
Толғап турарға покас салығын…
Кӧр-кӧр син, хайди кибеліс
Ӱнге салылып, сӧс кӧзіглееннең
Чібек чіп салған чіли хооснаң,
Тапсапча тадар ӧӧні чооснаң!
Кибелдең артых ызых пар ни?
Кибелдең устығ устас пар ни?
****
— Истек, Леонардо, хайдар…
Кірген кӧміскелері… Мадоннаның?
— Хайди?! – хуулап килген чил пораан,
Иске кірген сурағлар изі чох.
— Тіпчелер, кибір кизіні андағ:
Ипчі, сіліг иптиин китезе,
Кӧс ибiре… тӱктенгенiн чох идiп,
Кӱстенедiр iргектiглернiң алнында…
— Чох-чох! — чил тоозыны хайнап, пулғалып,
Тӧртебе хыр тӧкпезiнде толғалып,
да Винчи ил iстезiгҷi хылии
Чарлап тур кӧске кӧрiнмес iзиин:
— Сырларның хойығ хадылы, арса,
Путхастың ӧӧ… сығып, сыры сых парған?
Минде, чайааннар хайынып полғанда,
Оларның хайзы даа чапсызып,
Пiрге… Худай iҷезi синiнде сыхтап,
Ылғаза… Тигiрнi ызиинаң алғыстап…
— Пiлчем-пiлчем… – Поэт хоғдайын хабынып,
Ниме-де исте табынып, узаратча:
— Че чооғымны… пасхазынзар тартчам –
Матлама синiң алығыңның чарии
Киден тартхан ырамыҷахха толып,
Сырлар ӧңнерi сӱрткiлестең чозып,
Соңда чылларның тоозынына хабылып,
Хайда-да уурады, хайда-да чызыды…
Хомзыныснаң сағаа мин читiрчем.
Джоконда кӧміске ӧӧ тоолап –
Чоннарыңда чӧрче таластар суулаах:
Таң, позың син, таң алых реставраторлар
Ардат салғаннар, тир кирек, Худай узын!
Че ползын даа – Хатырыс Ағыны
Изелiзiнең тоғыр син дее полбассың, (1820)
Ханҷа узың хуйағын чығ пiрге,
Ӧменең дее пiр тоғыр пол полбастар! –
Хатығ чухтың пар уураҷаа, ӧлҷее…